Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: honorificā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
honorificō
|
honorificor
|
honorificem
|
honorificer
|
—
|
—
|
2 p.
|
honorificas
|
honorificāris
|
honorifices
|
honorificēris
|
honorificā
|
honorificare
|
3 p.
|
honorificat
|
honorificātur
|
honorificet
|
honorificētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
honorificāmus
|
honorificāmur
|
honorificēmus
|
honorificēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
honorificātis
|
honorificāmini
|
honorificētis
|
honorificēmini
|
honorificāte
|
honorificamini
|
3 p.
|
honorificant
|
honorificantur
|
honorificent
|
honorificentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
honorificābam
|
honorificābar
|
honorificārem
|
honorificārer
|
2 p.
|
honorificābas
|
honorificabāris
|
honorificāres
|
honorificarēris
|
3 p.
|
honorificābat
|
honorificabātur
|
honorificāret
|
honorificarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
honorificabāmus
|
honorificabāmur
|
honorificarēmus
|
honorificarēmur
|
2 p.
|
honorificabātis
|
honorificabamini
|
honorificarētis
|
honorificarēmini
|
3 p.
|
honorificābant
|
honorificabantur
|
honorificarent
|
honorificarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
honorificābo
|
honorificabor
|
—
|
2 p.
|
honorificābis
|
honorificaberis
|
honorificāto
|
3 p.
|
honorificābit
|
honorificabitur
|
honorificāto
|
Plur.
|
1 p.
|
honorificabimus
|
honorificabimur
|
—
|
2 p.
|
honorificabitis
|
honorificabimini
|
honorificatōte
|
3 p.
|
honorificabuntur
|
honorificanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
honorificāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
honorificāri
|
Participium praesentis actīvi
|
honorificāns
|
Gerundium
|
honorificandī
|
Gerundivum
|
honorificandus, -a, -um
|
Основа перфекта: honorificāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
honorificāvī
|
honorificāverim
|
honorificāveram
|
honorificāvissem
|
honorificāverō
|
2 p.
|
honorificāvisti
|
honorificāveris
|
honorificāveras
|
honorificāvisses
|
honorificāveris
|
3 p.
|
honorificāvit
|
honorificāverit
|
honorificāverat
|
honorificāvisset
|
honorificāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
honorificāvimus
|
honorificāverimus
|
honorificāverāmus
|
honorificāvissēmus
|
honorificāverimus
|
2 p.
|
honorificāvistis
|
honorificāveritis
|
honorificāverātis
|
honorificāvissētis
|
honorificāveritis
|
3 p.
|
honorificāvērunt
|
honorificāverint
|
honorificāverant
|
honorificāvissent
|
honorificāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
honorificāvisse
|
Основа супина: honorificāt-
Participium perfecti passivi
|
honorificātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
honorificātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
honorificātum
|
Supinum II
|
honorificātū
|
honorifico
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- оказывать почёт, чтить (aliquem Eccl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]